Είστε εδώ:Δεκέμβριος 2013
Δεκέμβριος 2013 - ERT Open

"Μηχανή του Χρόνου": Το ντοκουμέντο της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη που καταρράκωσε τον Γέρο του Μοριά και σημάδεψε τον ελληνικό εμφύλιο του 1821. Τι δείχνει το κρανίο και η βαλιστική έρευνα..

Δευτέρα, 25/03/2019 - 21:00
Στις 13 Νοεμβρίου 1824, ο Πάνος Κολοκοτρώνης κατευθυνόταν προς το χωριό Σιλίμνα, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο πατέρας του, Θεόδωρος.

Μαζί του ήταν ο υπασπιστής και γραμματικός του, ο Θεόδωρος Ρηγόπουλος, καθώς και δύο άλλοι σύντροφοί του.

Επέστρεφαν από την πολιορκία του χωριού Θανά, όπου είχαν οχυρωθεί άντρες των κυβερνητικών υπό τον Βάσιο Μαυροβουνιώτη, ενός οπλαρχηγού από το Μαυροβούνιο, που πολέμησε στην ελληνική επανάσταση.

Οι εμφύλιοι πόλεμοι

Το 1824, ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος βρισκόταν στο απόγειό του. Η κόντρα ξεκίνησε το 1823, μετά τις πρώτες μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες στην Τριπολιτσά και τα Δερβενάκια.

Οι νίκες των στρατιωτικών στα πεδία των μαχών θορύβησαν τους πολιτικούς και τους κοτζαμπάσηδες, οι οποίοι έβλεπαν μία νέα απειλή να ξεπροβάλει, που θα μπορούσε να τους στερήσει την εξουσία στο νέο κράτος που επρόκειτο να δημιουργηθεί. Απ’ την πλευρά τους, οι στρατιωτικοί δεν ήταν διατεθειμένοι να υποχωρήσουν και να χάσουν με αυτό τον τρόπο τα κεκτημένα της επανάστασης.

(Η «Μηχανή του Χρόνου» ερευνά και παρουσιάζει όλο τα στοιχεία της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη στην εκπομπή της Δευτέρας 25 Μαρτίου στις 21.00 από το COSMOTE HISTORY.)

Ο εμφύλιος που ξέσπασε το 1823 είχε δύο στρατόπεδα, των πολιτικών και των στρατιωτικών.
Οι οπλαρχηγοί ήταν συνασπισμένοι γύρω από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Σταδιακά όμως, τα συμφέροντα άλλαξαν και μαζί τους, άλλαξαν και τα στρατόπεδα. Το 1824, στη δεύτερη φάση του εμφυλίου, τα κριτήρια έγιναν γεωγραφικά. Οι Ρουμελιώτες, πολιτικοί και οπλαρχηγοί, συμμάχησαν με τους νησιώτες εναντίον του Μοριά.
Δηλαδή των πολιτικών και των οπλαρχηγών από την Πελοπόννησο. Ο Πάνος δεν ήταν μόνο ο πρωτότοκος γιος του Κολοκοτρώνη, άρα και ο διάδοχός του, αλλά ένας εξαιρετικά μορφωμένος και χαρισματικός νέος, που όλα έδειχναν ότι θα διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στο μέλλον της Ελλάδας.

(Οι αντίπαλοι του Γέρου γνώριζαν ότι ένα χτύπημα εναντίον του Πάνου Κολοκοτρώνη ισοδυναμούσε θα τον καταρράκωνε.
Στην φωτογραφία στιγμιότυπο από τα γυρίσματα της Μηχανής του Χρόνου με θέμα τον ελληνικό Εμφύλιο και την Δίκη του Κολοκοτρώνη στις 25 Μαρτίου στις 21.00 από το COSMOTE HISTORY.)

Η δολοφονία του Πάνου Κολοκοτρώνη

Την 13η Νοεμβρίου, ο Πάνος και οι σύντροφοί κατευθύνονταν έφιπποι από το χωριό Θάνα προς τη Σιλίμνα, όταν ακούστηκαν πυροβολισμοί. Σύμφωνα με τον Θεόδωρο Ρηγόπουλο, που συνόδευε τον Πάνο και κατέγραψε την επίθεση στα απομνημονεύματά του, οι πυροβολισμοί ήρθαν από μία ομάδα ανδρών, που κρύβονταν ψηλά σε ένα ύψωμα, πίσω από τους ίδιους. Τους αναγνώρισαν ως άνδρες του Βάσου Μαυροβουνιώτη.
Αρχικά θεώρησε ότι η επίθεση είχε στόχο τον εκφοβισμό τους, καθώς η απόσταση ήταν υπερβολικά μεγάλη για να τους χτυπήσουν οι σφαίρες.
Όμως ο Πάνος Κολοκοτρώνης έπεσε από το άλογό του, χτυπημένος στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Σωριάστηκε στο έδαφος και αμέσως, οι σύντροφοί του έτρεξαν να τον βοηθήσουν. Σήμερα η ιστορική έρευνα φέρνει στο φως ότι υπήρχε και μια άλλη ομάδα ενόπλων, που κρυβόταν σε άλλο σημείο πίσω από μία συστάδα βράχων, στο ύψος του δρόμου.

Αυτοί οι άνδρες ακολουθούσαν διαταγές ενός άλλου κυβερνητικού, του Γκότσου Βούλγαρη.
Οι σύντροφοι του Πάνου αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή, καθώς οι άνδρες του Βούλγαρη υπερτερούσαν αριθμητικά. Όταν επέστρεψαν με ενισχύσεις για να πάρουν το πτώμα του Πάνου, είδαν ότι είχαν κλαπεί όλα τα ρούχα του. Ακόμα και τα εσώρουχά του. Μετέφεραν γυμνό το κορμί του στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στη Σιλίμνα, όπου έγινε και η κηδεία του.

Η εξορία του Κολοκοτρώνη

Ο Γέρος του Μωριά κατέρρευσε.

Ο χαμός του γιου του σήμανε την αρχή του τέλους για τον εμφύλιο. Δεν είχε πλέον τη ψυχική δύναμη. Παράλληλα, γνώριζε ότι η μάχη για την παράταξή του είχε χαθεί, καθώς οι πολιτικοί της Ρούμελης είχαν εξασφαλίσει δάνειο απ’ την Αγγλία, που θα τους έδινε σημαντικό προβάδισμα. Το 1825, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης παραδόθηκε στην κυβέρνηση και εκτοπίστηκε στην Ύδρα, μαζί με άλλους συντρόφους του. Παρέμειναν εκεί μέχρι ότου η απειλή του Ιμπραήμ ανάγκασε την κυβέρνηση να τον αποφυλακίσει, για να αναλάβει την αρχιστρατηγία ενάντια στον Αιγύπτιο στρατιωτικό.

(Τη σκοτεινή υπόθεση της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη φωτίζει η Μηχανή του Χρόνου στην εκπομπή ανήμερα 25η Μαρτίου. Το κρανίο του φυλάσσεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο όπου στεγάζεται στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής. )

Το κρανίο του Πάνου Κολοκοτρώνη και τα νέα δεδομένα

Ο θάνατος του Πάνου Κολοκοτρώνη δεν εξιχνιάστηκε ποτέ. Η μοναδική μαρτυρία ήταν αυτή του αυτόπτη Θεόδωρου Ρηγόπουλου, ο οποίος εκτίμησε ότι ο θάνατός του ήταν τυχαίος και οφειλόταν στους πυροβολισμούς των ανδρών του Μαυροβουνιώτη, οι οποίοι δεν σκόπευαν για να σκοτώσουν, αλλά για να εκφοβίσουν. Ωστόσο, η ιατροδικαστική εξέταση του κρανίου του Πάνου, που έγινε το 1870 από τον γιατρό Ιωάννη Πύρλα, ανέτρεψε την εκδοχή του Ρηγόπουλου. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, η είσοδος της σφαίρας «κείται επί της οπίσθιας χώρας του δεξιού βρεγματικού οστού. Η δε της εξόδου κείται επί του μετωπικού οστού προς τα όπισθεν και υπέρ άνω της αριστεράς ζυγωματικής αποφύσεως, (επί του μηνιγκίου)». Η σφαίρα δηλαδή μπήκε από το πίσω μέρος του κρανίου και βγήκε από τον κρόταφο, διασχίζοντας διαγώνια το κρανίο.

Η βαλιστική έρευνα

Ο αξιωματικός του στρατού Γιώργος Πραχαλιάς, τακτικό μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, συμμετείχε στις βαλιστικές εξετάσεις που έγιναν και μάλιστα με αυτοψία στο σημείο της επίθεσης, ώστε να εξακριβωθεί η προέλευση της σφαίρας. Τα συμπέρασμά του είναι ότι εάν ο πυροβολισμός είχε προέλθει από τους άνδρες του Μαυροβουνιώτη, που ήταν κρυμμένοι σε σημείο πολύ πιο ψηλά από τον δρόμο, η σφαίρα θα είχε μπει από το πάνω μέρος του κεφαλιού και θα είχε εξέλθει από το σαγόνι. Η πορεία της σφαίρας όμως, ήταν άλλη. Αυτός που πυροβόλησε βρισκόταν στο ίδιος ύψος με τον έφιππο Πάνο και πιθανότατα από το σημείο που αναφέρεται ότι κρύβονταν οι άντρες του Βούλγαρη. Σε αντίθεση με τους άνδρες του Μαυροβουνιώτη, οι οποίοι λόγω της μακρινής απόστασης πυροβολούσαν για εκφοβισμό, οι άνδρες του Βούλγαρη είχαν επιλέξει το συγκεκριμένο σημείο για να έχουν όσο το δυνατόν καλύτερο στόχο. Επομένως, ο θάνατος του Πάνου δεν μπορεί να ήταν ένα τυχαίο γεγονός, αλλά αποτέλεσμα δολοφονικής ενέδρας από τους κυβερνητικούς.

(Όλα τα στοιχεία της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη παρουσιάζονται από την Μηχανή του Χρόνου τη Δευτέρα 25η Μαρτίου στις 21.00 από το COSMOTE HISTORY. )
Δείτε το τρέιλερ της εκπομπής για τον ελληνικό εμφύλιο του 1821 και τη δίκη του Κολοκοτρώνη....



Διαβάστε όλο το άρθρο://www.mixanitouxronou.gr/

ΑΠΟ ΤΟ "ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΕΡΤ" ΜΕΧΡΙ ΤΟ "ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΞΑΝΑ Η ΕΡΤ" Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ... ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ (Η ΕΝΑΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ) ΔΡΟΜΟΣ

Δευτέρα, 25/03/2019 - 20:00
Απο την μια η  "Κυριακάτικη Δημοκρατία" να επαινεί την ΕΡΤ   τονίζοντας  μάλιστα  ότι "κάνει την διαφορά με τα ιδιωτικά  κανάλια" σε ότι αφορά τις εκπομπές  που είναι αφιερωμένες  στην εθνική επέτειο της εξέγερσης του 1821 και απο την άλλη η  "Καθημερινή της Κυριακής"  με τον γνωστό κ. Θεοδωρόπουλο να "προτείνει"  το κλείσιμο (για δεύτερη φορά) της ΕΡΤ .

Ο κ. Θεοδωρόπουλος που εργάζεται και αρθρογραφεί  στην εφημερίδα  του εκτός όλων των άλλων  και χορηγού της Ν.Δ (όπως προσφάτως ομολόγησαν στελέχη της δημοσίως  στα εγκαίνια γραφείων της στον Πειραιά), ήταν εκείνος  που πρόσφατα  υπερασπίστηκε  "επικοινωνιακά"  τον καταδικασθέντα για  ασέλγεια σε ανήλικους επι πληρωμή, τέως (;) σύμβουλο του κ. Μητσοτάκη,  κ.  Ν. Γεωργιάδη,  διατυπώνοντας  σε άρθρο του μια  ρητορική απορία η οποία ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων,   για το κατά πόσο  μπορεί να θεωρηθεί ως παιδεραστία  η  ερωτική επιθυμία ενός  ενήλικου  για ένα 15χρονο (βλ σχετική ανάρτηση εδώ)

Πέθανε ο Σκοτ Γουόκερ

Δευτέρα, 25/03/2019 - 18:00

Ένας θρύλος της ποπ και πειραματικής μουσικής, ο Σκοτ Γουόκερ, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών. Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή η δισκογραφική του εταιρεία 4AD.

«Για μισό αιώνα, η ιδιοφυΐα του ατόμου που γεννήθηκε με το όνομα Noel Scott Engel είχε εμπλουτίσει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων», έγραψαν τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης της 4ΑD. Τελευταία του δουλειά ήταν το σάουντρακ της ταινίας «Vox Lux» του Μπρέιντι Κόρμπεν, με πρωταγωνίστρια τη Νάταλι Πόρτμαν.

Ο Σκοτ Γουόκερ γεννήθηκε το 1943 στο Χάμιλτον του Οχάιο, μεγάλωσε στην Καλιφόρνια, ενώ έζησε πολλά χρόνια στην Αγγλία και έγινε Βρετανός πολίτης. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νόα Σκοτ Ένγκελ.

Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό, όταν μετανάστευσε στη Βρετανία, στα μέσα της δεκαετίας του '60 και ξεκίνησε την καριέρα του με το γκρουπ Walker Brothers. Το 1964 δημιούργησε τους Walker Brothers, ενώ όταν αποχώρησε από το σχήμα κυκλοφόρησε μια σειρά από σόλο άλμπουμ, που πολλοί τα θεωρούν ως πιο ριζοσπαστικά ποπ άλμπουμ της εποχής. Ανάμεσα στα κορυφαία άλμπουμ της καριέρας του θεωρούνται τα «Tilt» (1996) και «Drift» (2006).

Δρόμος της Αριστεράς: Δευτέρα 25/3, 19:00, εκδήλωση: «Πλευρές της Επανάστασης του 1821»

Δευτέρα, 25/03/2019 - 17:00

Πλευρές της Επανάστασης του 1821

Δευτέρα 25/3, στις 19:00, στο Κτίριο 11δ (Ρεθύμνου 11 και Ιουλιανού, Πεδίο του Άρεως)

Την Δευτέρα 25/3, στις 19:00, στο Κτίριο 11δ (Ρεθύμνου 11 και Ιουλιανού, Πεδίο του Άρεως) θα γίνει συζήτηση με θέμα: «Πλευρές της Επανάστασης του 1821».
Μια συζήτηση για την Επανάσταση του 1821. Ένα γεγονός που σημάδεψε βαθιά την πορεία αυτού του τόπου, ήταν καταλυτικό για τα Βαλκάνια, που επηρέασε την ευρωπαϊκή ιστορία. Για το πώς προετοιμάστηκε, τι σκοπούς είχε, πώς εξελίχτηκε.
Σας περιμένουμε.

Μάρτιος 2019
25

Επανάσταση του 1821: Κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου τιμούμε και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων

Δευτέρα, 25/03/2019 - 15:00

Κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου τιμούμε και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Τούρκου δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Εκ των πραγμάτων είναι η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας.

 

Τι συνέβη, άραγε, στις 25 Μαρτίου του 1821 και την έχουμε αναδείξει ως την ημέρα της εθνικής μας εορτής; Τίποτα απολύτως λένε οι ιστορικοί. Ή σχεδόν τίποτα, για να είμαστε ακριβείς, πέρα από κάποιες αψιμαχίες. Κανένα σπουδαίο πολεμικό γεγονός που να δικαιολογεί αυτή την επιλογή. Ούτε καν η ύψωση του λαβάρου της Μονής της Αγίας Λαύρας και η ορκωμοσία των παλληκαριών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό.

Το περιστατικό της Αγίας Λαύρας είναι ένας εθνικός μύθος. Τον οφείλουμε στον γάλλο περιηγητή και ιστορικό Φρανσουά Πουκεβίλ (1770-1838), ο οποίος συνέγραψε την τετράτομη Ιστορία της Αναγεννήσεως της Ελλάδος (1824). Η ιστορία διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, αλλά και μέσω του πίνακα Ο Όρκος της Αγίας Λαύρας (1851) του σημαντικού έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου Βρυζάκη (1814-1878).

Άλλωστε και ο ίδιος ο Παλαιών Γερμανός δεν αναφέρει λέξη για το περιστατικό στα απομνημονεύματά του. Είναι ιστορικά εξακριβωμένο ότι εκείνη την ημέρα δεν βρισκόταν στη Μονή της Αγίας Λαύρας, αλλά στην Πάτρα, όπου όντως όρκισε τους επαναστάτες της περιοχής στην Πλατεία του Αγίου Γεωργίου.

Τί γιορτάζουμε 25 Μαρτιου (Διπλή Γιορτή)

Η επέτειος να γιορτάζουμε τον εθνικό ξεσηκωμό στις 25 Μαρτίου καθιερώθηκε στις 15 Μαρτίου 1838 από τον βασιλιά Όθωνα, προκειμένου να συνδεθεί με το εκκλησιαστικό γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ήταν και επιθυμία του Αλέξανδρου Υψηλάντη και της Φιλικής Εταιρείας να συνδεθεί η έναρξη της επανάστασης με μια μεγάλη εκκλησιαστική εορτή για να τονωθεί το φρόνημα των υπόδουλων Ελλήνων.

Στην πραγματικότητα, η Επανάσταση δεν ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου 1821, αλλά λίγες μέρες νωρίτερα στην Πελοπόννησο, μία περιοχή με συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς και μικρή στρατιωτική παρουσία των Τούρκων. Ο στρατιωτικός και πολιτικός διοικητής της Πελοποννήσου (Μόρα Βαλεσί) Χουρσίτ Πασάς βρισκόταν στα Γιάννινα για να εξοντώσει τον Αλή Πασά, ο οποίος είχε αυτονομηθεί από την Υψηλή Πύλη. Πριν από την αναχώρησή του, ο Χουρσίτ είχε λάβει διαβεβαιώσεις από τους προεστούς του Μοριά ότι οι φήμες που κυκλοφορούσαν για τον επικείμενο ξεσηκωμό των ραγιάδων ήταν ανυπόστατες.

Αχαιοί και Μανιάτες ερίζουν για το ποιος έριξε την πρώτη τουφεκιά του εθνικού ξεσηκωμού. Στις 21 Μαρτίου αρχίζει η πολιορκία των Καλαβρύτων από τον Σωτήρη Χαραλάμπη και τους Πετμεζαίους. Είναι η πρώτη πολεμική ενέργεια της Επανάστασης και θα λήξει νικηφόρα μετά από πέντε ημέρες.

Στις 23 Μαρτίου οι Μανιάτες υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τη συνεπικουρία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη καταλαμβάνουν την Καλαμάτα και με διακήρυξή τους κάνουν γνωστό στη διεθνή κοινότητα τον ξεσηκωμό των Ελλήνων. Την ίδια ημέρα, οι άνδρες του Αντρέα Λόντου θέτουν υπό τον έλεγχό τους τη Βοστίτσα (σημερινό Αίγιο), ενώ επαναστατικός αναβρασμός επικρατεί στην Πάτρα. Από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό το Άγιο Όρος αναχωρεί ο σερραίος έμπορος και φλογερός πατριώτης Εμμανουήλ Παππάς, προκειμένου να ξεκινήσει την Επανάσταση στη Μακεδονία.

Η 23η Μαρτίου είναι ο πρώτος σημαντικός σταθμός του εθνικού αγώνα και θα μπορούσε κάλλιστα να είχε πάρει τη θέση της 25ης Μαρτίου στο εορταστικό καλεντάρι της χώρας μας.

Ήρωες του 1821: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Ήρωες του 1821: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
O Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε στην Πελοπόννησο και εξ αυτού του λόγου είναι γνωστός και ως «Γέρος του Μωριά». Γεννήθηκε «εις τα 1770, Απριλίου 3, την Δευτέρα της Λαμπρής... εις ένα βουνό, εις ένα δέντρο αποκάτω, εις την παλαιάν Μεσσηνίαν, ονομαζόμενον Ραμαβούνι», όπως αναφέρει στα Απομνημονεύματά του. Ήταν γιος του κλεφτοκαπετάνιου Κωνσταντή Κολοκοτρώνη (1747-1780) από το Λιμποβίσι Αρκαδίας και της Γεωργίτσας Κωτσάκη, κόρης προεστού από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας.

Η οικογένεια των Κολοκοτρωναίων από το 16ο αιώνα, που εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας, βρίσκεται σε αδιάκοπο πόλεμο με τους Τούρκους. Μονάχα από το 1762 έως το 1806, 70 Κολοκοτρωναίοι εξοντώθηκαν από τους κατακτητές. Το 1780, ήταν 10 ετών, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους, ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του.

Στα 17 του έγινε οπλαρχηγός του Λεονταρίου και στα 20 του νυμφεύτηκε την κόρη του τοπικού προεστού Αικατερίνη Καρούσου. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και στις αρχές του 1821 αποβιβάστηκε στη Μάνη για να λάβει μέρος στον επικείμενο Αγώνα.

 

Ήρωες του 1821: Γεώργιος Καραϊσκάκης

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε κυρίως στη Ρούμελη (Στερεά Ελλάδα). Γεννήθηκε το 1780 στο Μαυρομάτι Καρδίτσας και ήταν καρπός της σχέσης του αρματολού Δημήτρη Καραΐσκου και της μοναχής Ζωής Ντιμισκή, αδελφής του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και εξαδέλφης του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα. Μεγάλωσε με τους θετούς γονείς του, μία οικογένεια Σαρακατσάνων, αφού η μητέρα του τον εγκατέλειψε μη αντέχοντας τον διασυρμό μιας παράνομης σχέσης και πέθανε όταν ήταν οκτώ ετών. Από τη μητέρα του, ο «γιος της καλογριάς» κληρονόμησε τον ανυπότακτο χαρακτήρα του και την παροιμιώδη βωμολοχία του.

Στα 15 του ο Γεώργιος Καραϊσκάκης εγκαταλείπει τους θετούς του γονείς και σχηματίζει κλέφτικη ομάδα από συνομηλίκους του. Τρία χρόνια αργότερα πέφτει στα χέρια του Αλή Πασά, ο οποίος εκτιμώντας τον ισχυρό του χαρακτήρα τον προσλαμβάνει στη σωματοφυλακή του. Στην Αυλή των Ιωαννίνων όχι μόνο έμαθε τη στρατιωτική τέχνη, αλλά και στοιχειώδη γράμματα, γραφή και ανάγνωση.

 

Ήρωες του 1821: Οδυσσέας Ανδρούτσος

Ήρωες του 1821: Οδυσσέας ΑνδρούτσοςΑπό τους επιφανέστερους στρατιωτικούς ηγέτες της Επανάστασης του ‘21.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος έπεσε θύμα των εμφύλιων διαμαχών κατά τη διάρκεια του Αγώνα και σκοτώθηκε από χέρι ελληνικό. Γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1788 και ήταν ο μονάκριβος γιος του ξακουστού αρβανίτη αρματολού της Ρούμελης Αντρέα Βερούση ή Καπετάν Ανδρούτσου και της Ακριβής Τσαρλαμπά, κόρης προεστού της Πρέβεζας. Στο νησί του Οδυσσέα είχε καταφύγει η μητέρα του για να γλιτώσει από την καταδίωξη των Τούρκων, επειδή ο πατέρας του είχε ακολουθήσει τον θαλασσομάχο Λάμπρο Κατσώνη στις ανά το Αιγαίο περιπέτειές του. Εκεί βαφτίστηκε το 1792 από τη γυναίκα του Κατσώνη, Μαρουδιά, που για τον ίδιο λόγο είχε ζητήσει κι αυτή άσυλο στο νησί.

Προς τιμή του ομηρικού ήρωα, του δόθηκε το όνομα Οδυσσέας. Ο ίδιος, όμως, πατρίδα του θεωρούσε την πατρίδα του πατέρα του, τις Λιβανάτες της Λοκρίδας. Όταν ο Αλή Πασάς έμαθε πως ο φίλος του καπετάν Ανδρούτσος, που εν τω μεταξύ είχε αποκεφαλιστεί από τους Τούρκους το 1797, άφησε γιο, τον πήρε κοντά του στην αυλή του στα Γιάννενα, που αποτελούσε τότε σπουδαίο στρατιωτικό σχολείο, στο οποίο μαθήτευσαν αρκετοί Έλληνες αγωνιστές του '21. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον μεγάλωσε ο μικρός Οδυσσέας. Εκεί έμαθε τα πρώτα γράμματα και να μιλάει ιταλικά και αρβανίτικα. Η σωματική του δύναμη ήταν παροιμιώδης και διηγούνται αναρίθμητα κατορθώματά του. Κάποιος βιογράφος του γράφει, ότι «επήδα ως έλαφος, έτρεχεν ως ίππος και ίππευεν ως Κένταυρος».

 

Ήρωες του 1821: Παπαφλέσσας

Κληρικός, από τους σημαντικότερους αγωνιστές της Επανάστασης του ‘21.

Ο Γεώργιος Δικαίος Φλέσσας, όπως ήταν το κοσμικό του όνομα, γεννήθηκε το 1786 ή το 1788 στην Πολιανή Μεσσηνίας. Ο Παπαφλέσσας φοίτησε στην ονομαστή Σχολή της Δημητσάνας και το 1816 εκάρη μοναχός στο μοναστήρι της Βαλανιδιάς στην Καλαμάτα κι έλαβε το όνομα Γρηγόριος. Ζωηρός και εριστικός ως χαρακτήρας, γρήγορα ήλθε σε ρήξη με τον ηγούμενό του και πήγε να μονάσει στο μοναστήρι της Ρεκίτσας, μεταξύ Μυστρά και Λεονταρίου.

Στις αρχές του 1818 μάλωσε μ’ ένα Τούρκο αγά της περιοχής για κάποια διαφιλονικούμενα κτήματα και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη. Λίγο προτού εγκαταλείψει την Πελοπόννησο κι ενώ καταδιώκετο από Τούρκους οπλοφόρους, φέρεται να τους είπε: «Άιντε ρε και πού θα μου πάτε! Θα ξαναγυρίσω πάλι ή δεσπότης ή πασάς και τότε θα λογαριαστούμε!» .Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, ο οποίος τον κατήχησε και τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία στις 21 Ιουνίου του 1818 με το συνθηματικό όνομα Αρμόδιος. Την ίδια περίοδο έγινε αρχιμανδρίτης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε'. Από τη στιγμή που έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, ο Παπαφλέσσας αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στην υπόθεση του εθνικού ξεσηκωμού.

 

Ήρωες του 1821: Αθανάσιος Διάκος

Ο Αθανάσιος Διάκος ήταν από τους πρωτεργάτες του εθνικού ξεσηκωμού στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και ήρωας της μάχης της Αλαμάνας. Γεννήθηκε το 1788 στην Άνω Μουσουνίτσα της Φωκίδας (σημερινός Αθανάσιος Διάκος) και κατ’ άλλους στη γειτονική Αρτοτίνα, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα του. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός.

Ο πατέρας του μη μπορώντας να αντέξει τα βάρη της πολυμελούς οικογένειάς του, τον έστειλε δόκιμο μοναχό στο κοντινό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, σε ηλικία 12 ετών. Πέντε χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την καλογερική, όταν σκότωσε ένα Τούρκο αγά, επειδή, σύμφωνα με κάποια παράδοση, αυτός του έθιξε τον ανδρισμό του, θαμπωμένος από την ομορφιά του. Ο νεαρός Αθανάσιος εντάχθηκε ως πρωτοπαλίκαρο στο σώμα του οπλαρχηγού Γούλα Σκαλτσά και τότε ήταν που έλαβε το προσωνύμιο Διάκος, με το οποίο έγινε γνωστός και έμεινε στην ιστορία.

Το 1814 πήγε στα Ιωάννινα και εντάχθηκε στη σωματοφυλακή του Αλή Πασά, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Όταν ο Ανδρούτσος διορίστηκε αρχηγός στο αρματολίκι της Λιβαδειάς, ο Διάκος τον ακολούθησε. Μετά την αποχώρηση του Ανδρούτσου, ο Διάκος ανακηρύχθηκε καπετάνιος τον Οκτώβριο του 1820, ενώ την ίδια περίοδο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Στις 27 Μαρτίου 1821, ο Αθανάσιος Διάκος πρωτοστατεί στην κήρυξη της Επανάστασης στην Ανατολική Στερεά.

 

Ήρωες του 1821: Μπουμπουλίνα

Ήρωες του 1821: Μπουμπουλίνα

Μια από τις δύο κορυφαίες γυναικείες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης. Η άλλη είναι η Μαντώ Μαυρογένους.

Η Μπουμπουλίνα ήταν κόρη του Υδραίου πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση και γεννήθηκε το 1771 στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, όπου ο πατέρας της εκρατείτο για συμμετοχή στα Ορλοφικά. Στα 17 της παντρεύτηκε τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα και στα 26 της έμεινε χήρα με τρία παιδιά.

Το 1801 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Σπετσιώτη καραβοκύρη Δημήτριο Μπούμπουλη και έγινε έκτοτε γνωστή ως Μπουμπουλίνα (η γυναίκα του Μπούμπουλη). Έχασε και τον δεύτερό της σύζυγο με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Την περιουσία του θανόντος συζύγου της, που ξεπερνούσε τα 300.000 τάλληρα, την επένδυσε αποκτώντας μερίδια σε διάφορα σπετσιώτικα πλοία.

Ο Εθνικός Ξεσηκωμός βρήκε την Μπουμπουλίνα «πεντηκοντούτιδα, ωραίαν, αρειμάνιον ως αμαζόνα, επιβλητικήν καπετάνισσαν, προ της οποίας ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρει», όπως τη σκιαγράφησε ο δημοσιογράφος και ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων. Ξόδευε την περιουσία της, όχι μόνο για τη διατήρηση των πλοίων της, αλλά και για τα στρατεύματα στην ξηρά.

 

Ήρωες του 1821: Μαντώ Μαυρογένους

Εξέχουσα μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, μία από τις ελάχιστες γυναίκες που διακρίθηκαν στον Αγώνα.

Οι πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση της αντλούνται κυρίως από ξένους συγγραφείς, τους οποίους φαίνεται ότι είχε σαγηνεύσει με την προσωπικότητα και την ομορφιά της και όχι από τους συγχρόνούς της Έλληνες ιστορικούς και απομνηματογράφους, που αποσιώπησαν ή υποτίμησαν την προσφορά της στον Αγώνα.

Η Μαντώ (Μαγδαληνή το βαπτιστικό της όνομα) Μαυρογένους γεννήθηκε το 1796 ή το 1797 στην Τεργέστη, όπου ο πατέρας της Νικόλαος Μαυρογένης, γόνος της ονομαστής φαναριώτικης οικογένειας των Μαυρογένηδων με καταγωγή από τις Κυκλάδες, ασχολείτο με το εμπόριο. Η μητέρα της Ζαχαράτη Χατζή Μπατή, γεννημένη στη Μύκονο, αλλά με καταγωγή από τη Σπάρτη, ήταν πολύγλωσση και κρατούσε τα κατάστιχα των εμπορικών δραστηριοτήτων του άνδρα της. Σύμφωνα με τον Γάλλο φιλέλληνα στρατιωτικό και συγγραφέα Μαξίμ Ρεμπό , η Μαντώ γνώριζε γαλλικά και ιταλικά.
Ήταν προικισμένη μ’ ένα γλυκύτατο χαρακτήρα, αλλά «όταν μιλάει για την ελευθερία της πατρίδας της, φλογίζεται, η συζήτηση ζωντανεύει και τα λόγια της κυλάνε με μια φυσική ευγλωττία που σου κρατούν την ανάσα». Με την έναρξη της Επανάστασης, η Μαντώ Μαυρογένους από την Τήνο, όπου διέμενε μετά τον θάνατο του πατέρα της, έσπευσε στη Μύκονο και πρωτοστάτησε στην εξέγερση των κατοίκων του νησιού.



πηγή Σαν Σήμερα

Προσαγωγή 45χρονου που επιχείρησε να πλησιάσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Δευτέρα, 25/03/2019 - 13:00

Ένας 45χρονος προσήχθη στις 10 το πρωί, έξω από την Μητρόπολη Αθηνών, όταν επιχείρησε να κινηθεί προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, την ώρα που επιθεωρούσε το στρατιωτικό άγημα, μετά την δοξολογία για την 25η Μαρτίου.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, ο 45χρονος μόλις είδε τον κ. Παυλόπουλο προσπάθησε να περάσει πάνω από το διαχωριστικό σχοινί στον περίβολο της Μητρόπολης, αλλά οι αστυνομικοί αντέδρασαν άμεσα και τον ακινητοποίησαν.

Όπως διαπιστώθηκε στην Ασφάλεια όπου οδηγήθηκε, πρόκειται για χρήστη ναρκωτικών και εξετάζεται προκειμένου να διαπιστωθούν οι προθέσεις του.






ΑΠΕ

Στρατιωτική παρέλαση στην Αθήνα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου

Δευτέρα, 25/03/2019 - 12:00

Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου ξεκίνησε, λίγα λεπτά μετά τις 11.00, στην Πλατεία Συντάγματος η στρατιωτική παρέλαση με την οποία κορυφώνονται οι εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Την παρέλαση άνοιξαν οι ανάπηροι πολέμου και οι αδελφές νοσοκόμοι του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού

Προηγουμένως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, συνοδευόμενος από τον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση, κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, έγινε ανάκρουση εμβατηρίου και του Εθνικού Ύμνου, και στη συνέχεια επιθεώρησε το τιμητικό άγημα των τριών Όπλων των Ενόπλων Δυνάμεων. Ακολούθως ο κ. Παυλόπουλος χαιρέτισε τους παρευρισκόμενους εκπροσώπους της πολιτικής, θρησκευτικής, δικαστικής και στρατιωτικής ηγεσία της χώρας.

Νωρίτερα το πρωί τελέσθηκε πανηγυρική δοξολογία στον μητροπολιτικό ναό Αθηνών παρουσία της πολιτειακής, πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.

Με ελεύθερη είσοδο σήμερα Δευτέρα 25 Μαρτίου το Μουσείο της Ακρόπολης

Δευτέρα, 25/03/2019 - 07:00

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019 σήμερα και το Μουσείο της Ακρόπολης θα γιορτάσει την Εθνική Επέτειο με ελεύθερη είσοδο για όλους από τις 9 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα.

Οι επισκέπτες θα έχουν την δυνατότητα να συμμετέχουν σε περιπάτους μέσα στις αίθουσες του Μουσείου με απρόβλεπτους σταθμούς και ποικίλες συζητήσεις με συντροφιά τους Αρχαιολόγους - Φροντιστές.

Ώρες περιπάτων (στα ελληνικά): 12:00, 13:00, 14:00, 15:00 και 16:00.

Συμμετοχή: Έως 40 επισκέπτες ανά περίπατο. Εγγραφές γίνονται την ίδια μέρα στο Γραφείο Πληροφοριών στην είσοδο του Μουσείου.

Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.


ΠΗΓΗ: ΕΡΤ

Ελάχιστες οι κινηματογραφικές παραγωγές με θέμα την επανάσταση του 1821

Κυριακή, 24/03/2019 - 21:00
Η επανάσταση του '21 απέτυχε στον κινηματογράφο



Η επανάσταση του 1821, ένα γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας, που γοήτευσε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη, κανονικά θα έπρεπε να είναι μία ιστορία ανεξάντλητης έμπνευσης για τον ελληνικό κινηματογράφο.

Αντιθέτως, όμως, οι κινηματογραφικές παραγωγές, με θέμα το '21, πρέπει να θεωρούνται ελάχιστες, καμιά δεκαριά και οι περισσότερες πλέον θεωρούνται «καλτ», για να αποφευχθούν οι χαρακτηρισμοί που τους αξίζουν...

Χωρίς υπερβολή, εκτός απ' ορισμένες εξαιρέσεις, ήταν ταινίες ιδιαίτερα χαμηλής ποιότητας, με κακογραμμένο σενάριο σχεδόν πάντα, παραγωγές που έδειχναν τη φτώχεια τους και την προχειρότητά τους, τις περισσότερες φορές προπαγανδιστικές, με ηρωικές φανφάρες, που έφταναν στο γκροτέσκο, παρουσιάζοντας Έλληνες και Τούρκους μονοδιάστατα, σχεδόν γραφικά και φυσικά μακριά από την ιστορική αλήθεια, αν και αυτό όταν πρόκειται για κινηματογράφο είναι το μικρότερο ελάττωμα - δείτε και το πλήθος των αμερικανικών ταινιών για τους ινδιάνους ή τον αμερικανικό εμφύλιο.

 

Και όμως η επανάσταση του '21 θα μπορούσε να είναι μια σπουδαία ευκαιρία για αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσες ταινίες, καθώς εκτός από τον πλούτο των γεγονότων, έχουμε σπάνιου ενδιαφέροντος χαρακτήρες, σύνθετες προσωπικότητες, που υπήρχαν κυρίως στην ελληνική πλευρά, αλλά και από την τουρκική. Επίσης, υπάρχουν πολυεπίπεδα κοινωνικά και προσωπικά ζητήματα που θα μπορούσαν να αναδείξουν το χαρακτήρα, τις χάρες και τα ελαττώματα της φυλής, τις παθογένειες της χώρας, αλλά και αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...»

Θα πρέπει να παρατηρήσουμε, επίσης, ότι υπάρχουν μορφές του Αγώνα, όπως ο Γιώργος Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Μακρυγιάννης κα, που είναι εξαφανισμένες από τις ταινίες του είδους, λες και θα ενοχλούσαν ένα σύστημα αξιών, αλλά και θα χάλαγαν τις προτεραιότητες ή το αστικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκονταν οι παραγωγοί της εποχής.

Υπάρχει βεβαίως ακόμη ένα πρόβλημα, καθώς οι περισσότερες ταινίες γυρίστηκαν στην παρακμή του λεγόμενου εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου και μάλιστα όταν έκαναν κουμάντο στα πλατό οι συνταγματάρχες και τα σενάρια τα εξέταζαν οι κολαούζοι των χουντικών, πολλές φορές και οι λοχίες που εμπνέονταν από τα κηρύγματα μίσους των επιφανών εκπροσώπων της δικτατορίας.

Ωστόσο, υπάρχουν και δικαιολογίες. Βάσιμες. Όπως ότι η παραγωγή μίας ιστορικής ταινίας και ειδικά της εποχής της επανάστασης απαιτούσε πολλά χρήματα. Χρειάζονταν εκατοντάδες κομπάρσοι (αυτό λόγω χούντας δεν ήταν και τόσο πρόβλημα, αφού υπήρχαν «πρόθυμα» φανταράκια), άλογα, όπλα, γιαταγάνια, κοστούμια, εκπαίδευση των ηθοποιών για τις μάχες της εποχής (δεν πεθαίνουμε από εχθρικό βόλι ...πλονζάροντας) πολλά εξωτερικά γυρίσματα και άλλα πολλά και δαπανηρά.

 

Τέλος πάντων, αυτές τις ταινίες έχουμε, αυτές θα δούμε παρακάτω, αν και μπορούμε πάντα να ελπίζουμε ότι μπορεί να γυριστεί στο μέλλον μια αξιοπρεπής, αν μη τι άλλο, ιστορική ταινία για το '21. Πάντως, εδώ και δεκαετίες, κάθε 25 Μαρτίου βλέπουμε από τα κανάλια το πολύ τέσσερις πέντε ταινίες, πάντα τις ίδιες, όπως τον «Παπαφλέσσα», τους «Σουλιώτες», τη «Μαντώ Μαυρογένους».

Έτσι, με αφορμή τον επικείμενο εορτασμό της εθνικής εορτής, 198 χρόνια από την επανάσταση, ας θυμηθούμε όλες τις ταινίες που γυρίστηκαν για την ιστορική αυτή εποχή, ποιοι ήταν οι συντελεστές τους πίσω και μπροστά από την κάμερα, αλλά και να επιχειρήσουμε μία συνοπτική και πραγματικά καλοπροαίρετη κριτική επισκόπησή τους.

«Ζάλογγο, το Κάστρο της Λευτεριάς»

Από τις πρώτες, μπορεί και η πρώτη ταινία για το '21 και ίσως από τις πλέον αξιοπρεπείς παραγωγές παρά τις δυσκολίες της εποχής, καθώς η ταινία γυρίστηκε το 1958. Σκηνοθέτης της ήταν ο Στέλιος Τατασόπουλος, ένας από τους πρωτομάστορες του ελληνικού σινεμά, που προσπάθησε να φέρει το νεορεαλισμό στη χώρα μας, γύρισε πολλά μελοδράματα και σίγουρα δεν του δόθηκαν οι ευκαιρίες που άξιζε. Η παραγωγή ήταν της «ΑΝΖΕΡΒΟΣ», μίας εταιρίας που έκανε μερικές από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες, ενώ το σενάριο ήταν του Θ. Τέμπου και η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.

Το θέμα της καταπιάνεται με την ηρωική μάχη των Σουλιωτών εναντίον του Αλή Πασά με αρχηγό τον Φώτο Τζαβέλλα και τον Κόγκα Δράκο. Μετά την προδοσία του Πήλιου Γούση, το Σούλι καταλαμβάνεται από τους Τουρκαλβανούς και οι Σουλιώτισσες για να μην πέσουν στα χέρια τους ρίχνονται στο γκρεμό του Ζαλόγγου με τα μωρά τους, ενώ ο καλόγερος Σαμουήλ ανατινάζει το Κούγκι. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τζαβάλας Καρούσος, Ανδρέας Ζησιμάτος, Νίνα Σγουρίδου, Βύρων Πάλλης, Δήμος Σταρένιος, Γιάννης Σπαρίδης, Νίκος Φέρμας, κα.

 
 
 
 

«Μπουμπουλίνα»

Την ίδια περίπου εποχή, ο Κώστας Ανδρίτσος γυρίζει την «Μπουμπουλίνα», μία σχετικά ευπρόσωπη παραγωγή, στην οποία κυριαρχεί η μορφή της Ειρήνης Παππά (Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα), η οποία στέκει αγέρωχη με τη μεσογειακή της εμφάνιση, δίνοντας έναν άλλο αέρα στην ταινία. Από κοντά ο πολύ καλός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στο ρόλο του κακού, ενώ εμφανίζονται και οι Ανδρέας Μπάρκουλης, Μιράντα Μυράτ, Χριστόφορος Νέζερ, Γκίκας Μπινιάρης, Γεωργία Βασιλειάδου.

«Η Λίμνη των Στεναγμών»

Ακόμη μία ταινία με την Ειρήνη Παππά, την οποία γύρισε το 1959 ο Γρηγόρης Γρηγορίου και αποτελεί ακόμη μία παραγωγή που ξεφεύγει από τη γενική εικόνα των ταινιών του είδους. Εκτός από την ελκυστική και πάντα γοητευτική Παππά, πρωταγωνιστούν και οι Ανδρέας Μπάρκουλης, στο ρόλο του Μουχτάρ, γιο του Αλή Πασά, τον οποίο ερμηνεύει ο επιβλητικός Τζαβάλας Καρούσος. Επίσης, παίζουν οι Ελένη Ζαφειρίου, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Ανδρέας Ζησιμάτος κα. Η ταινία στέκεται περισσότερο στον έρωτα της Ελληνίδας καλλονής και του Τούρκου «πρίγκιπα», αλλά και στο αρρωστημένο πάθος του Αλή Πασά για αυτήν, παρά στις διαφορές Ελλήνων και Τούρκων. Η ταινία τελειώνει με την κυρά Φροσύνη να πέφτει στη λίμνη των Ιωαννίνων και τον Μουχτάρ να θρηνεί...

 
 
 
 

«Σαράντα Παλικάρια»

Ταινία που περισσότερο κολλάει με τα βουκολικά δράματα της εποχής παρά με την επανάσταση του '21 και μάλλον έχει ξεχαστεί ακόμη και απ' τους «συλλέκτες» του κινηματογραφικού είδους. Τη γύρισε το 1961 ο Γιώργος Πετρίδης, ο οποίος με αφηγείται στα όρια της γραφικότητας την ιστορία ενός τσοπάνου που ακολουθεί στο βουνό τον Κίτσο και τα παλικάρια του, που πολεμούν τους Τούρκους. Παίζουν μεταξύ άλλων, Άντζελα Ζήλεια, Ανδρέας Ντούζος, Κώστας Ρηγόπουλος, Κώστας Καζάκος και Λαυρέντης Διανέλλος.

 
 
 
 

«Η έξοδος του Μεσολογγίου»

Οι τελευταίες ημέρες της ιστορικής πολιορκίας του Μεσολογγίου και η απελπισμένη αλλά και θαρραλέα έξοδος των αποκλεισμένων από τους Τούρκους υπερασπιστών της πόλης, γυρισμένη από τον Δημήτρη Δούκα το 1965. Η ταινία έχει αδυναμίες, κυρίως τεχνικές και σεναριακές, αλλά σίγουρα δεν τη λες κακή. Αντιθέτως, έχει ορισμένες καλές στιγμές με βασικότερες όταν εμφανίζεται ο Μάνος Κατράκης, αυτό το θηρίο της υποκριτικής. Παίζουν ακόμη οι Τζαβαλάς Καρούσος, Άννα Ιασωνίδου, Ίλια Λιβυκού, Τάκης Εμμανουήλ, Χριστόφορος Ζήκας κα.

 
 
 
 
 
 
 

«Παπαφλέσσας»

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και το «Μπεν Χουρ» της ελληνικής παραγωγής, καθώς η ταινία αυτή, που γύρισε το 1971 εντελώς επιφανειακά και χωρίς έμπνευση ο Ερρίκος Ανδρέου, έχοντας η αλήθεια ως εμπόδιο και ένα σενάριο εντελώς συμβατικό με την εποχή. Η παραγωγή, που ήταν μία σύμπραξη του Φίνου και του Τζέιμς Πάρις, ήταν η ακριβότερη της εποχής ίσως και όλων των εποχών για την Ελλάδα, καθώς κόστισε τότε το εξωφρενικό ποσό των 12 εκατομμυρίων δραχμών.

Υπήρξαν εκατοντάδες κομπάρσοι, πολλά εξωτερικά γυρίσματα και πάμπολλοι πρωταγωνιστές της εποχής που παίζουν μικρούς ρόλους. Κι όμως η ταινία έχει και τεράστιες τεχνικές αδυναμίες, όπως τα γυρίσματα των μαχών που δεν είναι λίγα, αλλά ιδιαιτέρως ψεύτικα, που πολλές φορές προκαλούν το γέλιο, όπως με τις ατσαλάκωτες και κατάλευκες φουστανέλες των παλικαριών που εφορμούν. Σκηνές που αποτελούν για πολλούς ένα παιχνίδι παρατηρητικότητας με τις γκάφες και τις γραφικότητες. Φυσικά το σενάριο δεν έχει και πολύ σχέση με την πραγματικότητα, ενώ υπάρχουν σαφείς νύξεις κατά των «Φιλικών», καθώς αυτοί παρέπεμπαν στους κακούς Ρώσους.

 
 
 
 

Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, βοηθούμενος, για πρώτη φορά, από τα παραπανίσια κιλά του και το επιβλητικό ράσο δεν είναι κακός, παρότι υπερβολικός και ορισμένες φορές θυμίζοντας το ρόλο του στην «Υπολοχαγό Νατάσα», ο Δημήτρης Ιωακειμίδης λες και γεννήθηκε για το ρόλο αυτό, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, είναι συμπαθέστατος, ενώ και ο Στέφανος Στρατηγός στο ρόλο του Ιμπραήμ σπάει ελαφρώς τη μονοδιάστατη εμφάνιση των Τούρκων, όπως γίνεται στην ίδια ταινία με τον Φερνάντο Σάντσο (Δράμαλης). Παίζει σχεδόν η εθνική Ελλάδος της εποχής, μεταξύ των οποίων και οι Αλέκος Αλεξανδράκης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Χρήστος Πολίτης, Κάτια Δανδουλάκη, Λαυρέντης Διανέλλος, Θόδωρος Μορίδης, Ηλίας Λογοθέτης, Σταύρος Ξενίδης. Η «ηρωική» πομπώδης μουσική είναι του Κώστα Καπνίση.

«Μαντώ Μαυρογένους»

Ταινία του 1971, που πρέπει να μετάνιωσαν πικρά τη συμμετοχή τους σε αυτή η Τζένη Καρέζη και Πέτρος Φυσσούν, υπό την καθοδήγηση του μετρ της άρπα κόλας, Κώστα Καραγιάννη. Φυσικά κεντρική ηρωίδα η Μαντώ Μαυρογένους (Τζένη Καρέζη), που έδωσε όλη την περιουσία της για την επανάσταση, αλλά και ο έρωτάς της με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη (Φυσσούν). Γκροτέσκο καταστάσεις, εκεί που έπρεπε να κυριαρχεί το δράμα μπορεί να πέσεις κάτω από τα γέλια και σενάριο που πιστεύεις βάσιμα ότι έχει γράψει η καλύτερη μαθήτρια του γυμνασίου, που φυσικά έχει εγκρίνει και η λογοκρισία της εποχής. Παίζουν και οι Άλκης Γιαννακάς, Σταύρος Ξενίδης, Λαυρέντης Διανέλλος, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Ντίνος Καρύδης, Γιώργος Μοσχίδης, καθώς και σε πρώτη εμφάνιση η Ελένη Ερήμου στο ρόλο του κοριτσιού «πειρασμός», θυμίζοντας με την ερμηνεία της και με βάση το σενάριο και τη σκηνοθεσία του Καραγιάννη, μια άλλη εποχή, πολύ πιο κοντινή από εκείνη της επανάστασης.

 
 
 
 

«Σουλιώτες»

Ταινία με παιδαριώδες σενάριο, που γύρισε το 1972 ο Δημήτρης Παπακωνσταντής, με μία ελαφράδα, κόντρα στο σκληρό θέμα της ιστορίας και πολλές φορές χωρίς να τηρεί κανένα κινηματογραφικό κανόνα για τις ταινίες του είδους, κάνοντάς την καλτ, για τους θαυμαστές αυτών των περιπτώσεων. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιχάλη Περάνθη, που το αποτελειώνει μάλλον το σενάριο του Πάνου Κοντέλλη. Πρωταγωνιστούν ο ακατάλληλος για το ρόλο Χρήστος Πολίτης, η Κάτια Δανδουλάκη, ο Γιάννης Κατράνης, η Αλέκα Κατσέλη, ο Χρήστος Καλαβρούζος και ο Φερνάντο Σάντσο, που είχε πάρει, εκείνα τα χρόνια, εργολαβία τις ηρωικές ταινίες για το '21 και το '40.

 
 
 
 

«Η Δίκη των Δικαστών»

Θα μπορούσε να είναι σίγουρα κάτι καλύτερο αυτή η παραγωγή της Φίνος Φιλμς, που βρίσκεται στα ξεψυχίσματά της και δεν εκμεταλλεύεται ούτε τα σημεία διάλυσης της χούντας, καθώς βρισκόμαστε στα 1974. Πρόκειται για τη δίκη των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα, που έγινε στο Ναύπλιο το 1834 και τη θαρραλέα στάση του δικαστή Αναστάσιου Πολυζωΐδη. Η ταινία πλήττεται από τη θεατρική δομή της και την άψυχη αφήγησή της, για ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο είναι ενδεικτικό για τα χαρακτηριστικά της φυλής και τα δημόσια πράγματα της χώρας. Στη σκηνοθεσία ο Πάνος Γλυκοφρύδης, ενώ πρωταγωνιστούν ο Νίκος Κούρκουλος (Πολυζωΐδης), Μάνος Κατράκης (και πάλι εξαιρετικός, αυτή τη φορά στο ρόλο του Κολοκοτρώνη, γεμίζει εκφραστικότητα την οθόνη), Χρήστος Καλαβρούζος (στρατηγός Πλαπούτας), Χρήστος Τσάγκας (Έντουαρντ Μάσον), Νικηφόρος Νανέρης (Τερτσέτης) και Σπύρος Καλογήρου (Σχοινάς).

 
 
 
 

«Μπάιρον: Η Μπαλάντα ενός Δαιμονισμένου»

Θα πρέπει να περάσουν περίπου 20 χρόνια και να φτάσουμε στο 1992 για να γυριστεί ταινία με θέμα από την επανάσταση του '21, με σκηνοθέτη τον Νίκο Κούνδουρο («Δράκος») και διαφορετική αφήγηση από τα συνηθισμένα. Το φιλμ του Κούνδουρου έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον Λόρδο Βύρωνα και επικεντρώνεται όχι τόσο στον αγώνα των Μεσολογγιτών αλλά στους δαίμονες του ρομαντικού ποιητή, ενώ γενικώς η ταινία δεν διακατέχεται από τον ηρωισμό, αλλά μάλλον το αντίθετο. Πάντως, η ταινία του Κούνδουρου, που έχει διφορούμενη ανάγνωση, είναι κάπως κουραστική, παρά τις καλές της στιγμές της και με έναν Μάνο Βακούση στο ρόλο του Μπάιρον υπερβολικά θεατρικό, αν και δίνει την υπαρξιακή οδύνη του Άγγλου ποιητή.

 
 
 
 



ΑΠΕ

"ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ" ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΟΡΛΩΦ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ

Κυριακή, 24/03/2019 - 19:41

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ

 

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΟΡΛΩΦ

 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 21.30 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΙΣ 26 ΜΑΪΟΥ 2019

 

Μια ανατρεπτική Σουρεαλιστική Κωμωδία που αναδεικνύει το πρόβλημα της έλλειψης ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, καθώς και το υπαρξιακό Δράμα του απόλυτου κενού και της μοναξιάς που βιώνει ο άνθρωπος στην καθημερινότητά του. Έργο εμπνευσμένο από κείμενα των Ζιώγα και Ιονέσκο.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Η Περσεφόνη, η αδερφή της και οι δύο θείες τους περιμένουν στο σαλόνι του σπιτιού τους την έλευση ενός υποψηφίου γαμπρού για την Περσεφόνη. Μαζί τους βρίσκεται και η προξενήτρα που θα προσπαθήσει να ολοκληρώσει το συνοικέσιο.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία / Κείμενο  

Νίκος Ορλώφ

Ερμηνεύουν οι:

 Κωνσταντίνος Κατσούγκρης, Σμαράγδα Μιλτσούδη, Ζωή Μπέλα, Αλεξάνδρα Ρόθου, Αθηνά Σταυράκου

Ήχοι, φωτισμοί, σκηνικά, κοστούμια

Ομάδα Feed the duck


Θέατρο Παραμυθίας

(Παραμυθίας 27 και Μυκάλης, Κεραμεικός)

Κάθε Κυριακή στις 21:30

Διάρκεια 65΄

Διάρκεια Παραστάσεων

από 17 Μαρτίου 2019 μέχρι 26 Μαΐου 2019

 

 

Τιμές εισιτηρίων

10, 7 (μειωμένο), 5 ευρώ (ατέλειες)

Τηλέφωνα κρατήσεων:

210 3457904 και 699 5369775